Sonsuz Mücadele, Fin yazarı Johannes Linnankoski tarafından yazılmış bir tiyatro eseri olarak geçer Beyaz Zambaklar Ülkesi'nde. Oyunun başkarakterleri Adem, Havva, Habil, Kabil ve eşleri, İblis ve pek çok şeytandı.
Oyunda Kabil beklenenin aksine zalim bir kardeş katili olarak ele alınmamış davasının arkasında bir insan olarak gösterilmiş. Kabil, her baskıyı devamlı protesto eden, üzerine gelen gerçekle uzlaşmayan, kendine özgü bir Prometheus'tur. Kabil hayatın her darbesine boyun eğen bir koyun olma yeteneğine sahip değildir.
Kabil yaratıcı hislere sahip olduğunu hisseder, kendine inanır ve dünyanın ve insanlığın geleceği için bütün gücüyle savaşmaya hazırdır.
Çakan şimşekten yerler titrerken ve şimşeğin ışığından sanki bütün gökyüzü yanarken, herkes korku ve endişe içinde yere kapanır. Sadece Kabil meydan okurcasına başını kaldırıp, yerinde sağlam durur.
Habil'e, kız kardeşlerine, hatta annesiyle babasına şöyle der:
-Yeryüzünün küçük, zavallı solucanları, siz sadece sürünebilir ve titreyebilirsiniz. Korkunun çocukları olduğumuz için dini de devamlı korku, titreme, şikayet ve dinlenme olarak algılıyorsunuz. Eğer siz ruhen de gerçekten Yaradan'ın çocukları olsaydınız, yere kapanmak yerine yukarılara uzanarak, büyüyerek, kendiniz birer hayat yaratırdınız.
Bir tek ailesi tarafından anlaşılmayan, korkuyla büyütülen Kabil acı çeker; şüphelerle, başarısızlıklarla savaşır. Bu arada cenneti kaybeden ailesi, geçmiş parlak günleri için üzülürken, Kabil parlak gelecek günleri hayal eder.
...
Bir gün Tanrı hakkında tartışırlarken, Kabil dayanamayıp kardeşini öldürür. Ve dehşet içinde kalır. Fakat bu cinayet ona mücadelenin ne kadar farklı yönleri olduğunu gösterir, hem iç hem dış bağlamda. Sonsuz mücadele . Kültürün ışığı ve kültürsüzlüğün karanlığı ile olan sonsuz bir mücadele...
Not: Şu an okumakta olduğum Grigoriy Petrov'un Beyaz Zambaklar Ülkesinde adındaki kitabından altıntıdır. Metindeki bold ve italik yazılmış yerler benim dikkat çekmek istediğim yerlerdir.
Betül KARA
20:46, Perşembe
13 Ocak 2011
Yorum Gönder